Jest tak dobrze, że nie jest

Historia lubi się powtarzać. Ta mainstreamowa akurat nie (chociaż kryzysów to nie dotyczy - te uwielbiają powtarzanie), ale ta jednostkowa - jak najbardziej tak. I, żeby było mniej zabawnie, za każdym razem się zupełnie nie chce wierzyć, że to ta sama historia. Wszystko jest podobne, wszystko wiadomo. W poniedziałek obudziłam się za mgłą. Odsunięta na …

Czytaj dalej Jest tak dobrze, że nie jest

Pierogi z truskawkami

Od jakiegoś czasu podejrzewam, że być może istnieje całkiem dobre wyjaśnienie mojego niezrozumienia interakcji międzyludzkich. Żartów, sarkazmu, komunikacji niewerbalnej. I jest nim autyzm. Chociaż im dłużej się nad tym zastanawiam, tym mniej myślę, że to jest wyjaśnienie, i fakt, że moje buty zwykle przekazują mi równie wiele informacji na temat człowieka, który siedzi naprzeciwko mnie, …

Czytaj dalej Pierogi z truskawkami

Psychowzroczność

Czytam właśnie książkę o tym tytule, bardzo dobrą zresztą, polecam. Jestem też w środku jakiegoś splątanego kotła rzeczy do zrobienia, oraz rzeczy, które sama zdecydowałam, że muszę zrobić. Te zbiory się pokrywają w bardzo małym stopniu, co niestety oznacza, że niektóre będą musiały ucierpieć. No i cierpi spanie. Powinnam być bardzo zestresowanym człowiekiem. Ale w …

Czytaj dalej Psychowzroczność

(Dlaczego?) Mam nudne życie (2)

Bardzo to zabawne jak bardzo można sobie wmówić zainteresowania. A potem rzygać na sam widok czegoś, co się "lubi". Tak oto magicznie, we wrześniu, po pokręconych wakacjach, znalazłam pracę. Praca polegała na wklepywaniu rzeczy w program ze skanów papierków (przy okazji musiałam się nauczyć słów w pięciu różnych językach, przynajmniej tych, które były na dokumentach …

Czytaj dalej (Dlaczego?) Mam nudne życie (2)

Ej, a co jeśli to tylko normalność?

Po przeżyciu dnia jako niezbyt rozgarnięte warzywko (dzięki fabrykom za uspokajające specyfiki) stwierdzam... że ja w sumie wcale nie chcę się czuć jak poprzednio. Przespacerowałam się na szybko przez wszystkie objawy depresji i zasadniczo jest dość duża różnica. Potworek dalej sobie siedzi obok, ale minę ma taką jak wczoraj i przedwczoraj - bez wyrazu. To …

Czytaj dalej Ej, a co jeśli to tylko normalność?

Zabij mnie po cichu

Być może jestem po prostu przemęczona. Może. Nie wiem jeszcze, będę się zastanawiać jak będzie na zastanawianie czas. Na razie czasu nie ma. Ale że do pisania nie muszę się zastanawiać (słowa wypływają z reguły same, czasami wręcz wymaga to o wiele mniej wysiłku niż po prostu siedzenie i patrzenie w ścianę), to właśnie to …

Czytaj dalej Zabij mnie po cichu